Anlatacak çok şey olsa da uzun bir ardan sonra söze nasıl başlanır ki.
Başlangıç mutsuz iş hayatımdan mı, ülkenin gidişatından olmalı?
Hiç biri olmadan başlasam söz bir şekilde oralara gelmez mi?
Özetle yorgunum, hem ruhen hem bedenen.
Beni mutlu eden kitap okumadan başlayayım.
Yeni yıla girerken her şeyi değilse de en azından okuduğun kitapları yazarım diye ummuştum.
Güzelde okuyordum ta ki göz nezlesi olana kadar.
Bulaşıcı olduğunu yıllar önce abimin eşinde görmüştüm ama bu kadar açı vereceğini düşünmemişti. Resmen kalbim gözümün orada atıyormuş. Tüm hayat dengem değişti.
Bugün iyiyim çok şükür derken akşama ateş ve göz batması başlıyor.
Resmen kitap okumayı, film izlemeyi özlemişim.
Zaten sokaklar kalabalık temel ihtiyaçlar için bile sokağa çıkasım yok en azından evde kaliteli vakit geçirelim dimi?
Ama olmuyor.
Hastalığın seyri 10 günmüş. Bana sorsanız 10 yıl diyebilirim. O kadar canım kıymetli yani :)
Hastalık üç hafta sürdü, sonra annem ameliyat oldu. Sonra ramazan derken sürekli bir bahanem oldu.
Bahane bulmayacağım kitap okuyacağım, belgesel izleyip etamin işleyeceğim dedim.
İlk adım: Evdeki kitapları kasvetli bulduğum için sahaftan kitap almak.
Fuarda yorulunca sahafa gidemedim. Fuarda da çok gezemedim. Sürekli kitaplarını okuduğum belli başlı yayın evlerinde de aradığım kitapları bulamadım. Gün ortası gittiğimden mi bilinmez katılım da çok azdı.
Aklımda geçenler olmayınca ilerde aklıma düşebilecek bir iki kitapla eve geldim.
Her birinin bir hikayesi var ama başka zamana.
Kendime okuma listesi yapacağım.
( daha önce yapmıştım öncelikleri değiştireceğim )
a. Çöl Masalları ( nihayet yarıladım)
b. Kaf Dağının Ardı ( son hikaye kaldı )
c. Tek Kelimelik Sözlük ( iki yıldır parça parça okuyorum )
İkinci Adım : İzlenecek belgeseller ve filmler listesi çıkarmak.
Son zamanlarda netflix filmleri izledim / izliyorum.
(Aklımda bunla ilgili paylaşım yapmak vardı)
Biraz İran sineması izlemek istiyorum. Eski telefonuma listeler yapmıştım. Ekran gidince liste de gitti. önerilerinize açığım.
Üçüncü Adım: Alıp kenara attığım etaminlerimi değerlendireceğim.
En son anneme ( aslında çeyiz için ) havlu işledim.
Minik minik şirin bir şey annem beğenmedi. Sade olmuş, bende sağına soluna bir şey ( ama ne ?) işleyeceğim.
Dördüncü Adım: ?
Bir şey bulamadım. Galiba küçük şeylerle mutlu olabiliyorum .
:)
Esenkalın.