Kişinin doğduğu, büyüdüğü yerlere karşı koparılamayan bir bağ vardır.
Düşünüyorum da beni köye bağlayan ne var diye; babaannem, nenem, anneannem vefat edeli yıllar oluyor. Onlar olmadan çocukluğumun anıları eksik gibi, babaannem vefat edince bir daha gidemem sanmıştım. Ama öyle olmuyor. Tabi ki insan özlüyor.
Köye giderken yol üstü diyelim.
Oralar da bir yerde ilk okulum var.
Balkon manzarası,
Tepelerden bir bakış.
Özlemle andığım köyümden selamlar.
Ara ara bu tarz resimler yayınlamaya karar verdim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sizden alalım bir fikir....