Bu aralar canımda sıkkın çok çabuk sıkılıyorum, bir kaç kitaba başladım bıraktım. Bu kitapta bir hafta elimde süründü. Allah dan ince imiş hemen bitti.
Moralim yerinde olsa eminin daha güzel şeyler kapardım kitaptan. Bu moralle sadece ruhsal yalnızlık konusunu fark edebildim.
Altı çizili bir kaç satır var hepsini yazmakla uğraşamayacağım. İdare edin beni.
Düşündürücü pek çok şey vardı. Plastik leğen kullanmanın medeniyet belirtisi olması! Denenmiş kimyasal ziraii ilaçların garantili olması ( garantili olan her ne ise) ve yazmaya erindiğim pek çok şey (aslında ilgi meselesi bana doğru gelmeyen size doğru gelebilir).
Görme engelli babanın sözü ''Gören, hiç bir şey görmüyordur.'' ne kadar manidar. Var olanı sadece görünenden ibaret sanıyoruz. Sebepleri göremiyoruz.
Bir kaç satırla 161 sayfalık kitabı özetleyeyim!
Bütün şiddet şekilleri arasında en ince ama en çok yaralayanı görültüdür.
Damarlarımda beton akarken hayal kuramam.
İçimize çöplük muamelesi yaparken, çevremizdeki dünyanın mucizevi bir şekilde bahçeye dönüşmesini bekleyemeyiz.
İnsan kendisiyle başbaşa kalmamak için kalabalığa girer. Kabullenemediği benliğini kamufle etmek için. Galiba çıkardığım anlam bu.
yazmış olduğum postan yola çıkarak kendi durumum vahim olduğunu fark ettim. kalkayım da kalabalıkta depresif benliğimi unutayım.
kalın sağlıcakla.
Moralin en kısa zaman da düzelir İnşallah :) Sonsuza Kadar güzel bir kitap ben severek okumuştum.
YanıtlaSilBelirtmemiş olsam da kitabı bende sevdim. Yazarın okuduğum 3. kitabı. Üçünü de beğendim. Moralim de eskiye nazaran biraz daha iyi. İlginiz için teşekkür ederim.
SilBANA GÖREDE BİRAZ MORAL BOZUKLUĞUN VAR GİBİ TATLIM
YanıtlaSilUMARIM EN KISA ZAMANDA DÜZELİRSİN
HAYIRLI AKŞAMLAR
"Ablası"
YanıtlaSilSizin bu halinize elim çare üretemedise de kalbim hissetmedi değil...Belki ifade edemediysekte -ırsi olarak ta mümkün olduğunu hatırlayınız-