Aşk-ı sükun

Hz. Hacer hakkında kitap okumayı düşünüyordum zaten, sürekli erteliyordum. Kurban bayramının yaklaşmış olmasını bahane ederek okumaya başladım.
Ablamlar almış ama ne zaman almış bilmiyorum. Başlayalı bir hafta olacak ama ben okuyamadım. Sakın kitabın okunmadığını düşünmeyin benden kaynaklı bir durum söz konusu. İçimden okumak gelmiyor hemde bayram temizliği falan yapıyoruz.



Hz. meryemin ağzından yazılmış bir kitap bazı yerleri sıkıcı olsada genel olarak beğendim. Altını çizdiğim pek çok yer oldu. Sıkıldığım yere kadar sizinle paylaşmak istiyorum. Bu arada Hz. İbrahimin süryanice konuştuğunu oğlu Hz. İsmail'in de arapca konuştuğunu öğrendim.

Haber akıcıydı, su gibiydi, anlattıkça coşardı, yolunu kesmek zordur onun.

Kıskançlık kadere razı olmamaktı, kendine verilen yazgıya itirazdı.... Rabbinin bir kuluna verdiğini, diğer kulun kıskanması Rabbe karşı edepsizlik değil mi?

Kalple ilgili meselelerde mesafenin ne ehemmiyeti olabilirdi?

Erkek kalbi kainatı temsil ederken, kadın kalbi iç alemi temsil almış ve adına da aşk denmiş.

İlk annemiz ve ilk babamız, olaylara kimseyi suçlamamayı öğrettiler üç yüz yıllık bir dersle. Galiba tam öğrenemedik. Kendi dışında herkesi suçlayan insan, o birbirlerini suçlamayan insanları bile suçlu yaptı.

Susmayı edep bilerek sustum, sorgulamayı kadere itiraz kabul ederek sustum.

Hasreti yaşayanın cisim değil, ruh olduğunu anladım.

Kalbi sevgiye ulaşamayan cesedi sever...Kalbe ulaşamayan sevgi sancı çeker.... Yanlış yerde sevgi aramak insanı sevgiden mahrum eder.

Dünyayı seven insanı sevemezdi, sevgi maddede kalırdı.

Çok konuşanın kalbi ölür, dili canlanırdı. Aşk, kalbin konuşmasıdır.

Kitap daha çok teslimiyet üzerine idi ama benim notlarımda sevgi var.

Aman Yarabbim sevgisiz mi kaldım diye saçmalamadan burada bitiriyorum.

Herkese iyi bayramlar. Bol misafirli, bol okumalı keyifli tatiller.

Allah'a emanet olun.