21 Şubat 2019 Perşembe

Haleti Ruhiye



Bir Karadenizli olarak tez canlı olduğumu söylememe gerek var mı?
 Her şey o anda olmalı.  Olmayacaksa bilmeliyim ona göre yoluma devam etmeliyim. 
Ben böyle yetiştim.
 Alelacele yenen yemekler, tarlaya ahıra gidilecek diye üstünkörü üst  baş düzeltmeler. Ev düzenine önem vermeden sadece temiz olup olmadığına önem vermeler. Yemek pişmiş yeniyor mu yenmiyor mu, daha güzeli olabilir mi düşünmemeler. 

Çok kızardım yurdum insanına yeni bir şey için caba saf etmiyorlar diye. 
Halbuki değişmeye vakitleri yokmuş. Olsa da nasıl değişeceklerini bilmiyorlarmış. 

Şimdi kendime bakıyorum. Hadi değiş diyorum. Nasıl bir insana dönüşmen gerektiği yada olmaman gereken insan profili önünde. Hadi değiş!
Yok olmuyor, felsefemde yok. 
Her şey acele olmalı. Sabretsem çok güzel eserler ortaya koyarım muhakkak ama uzun vadede kim sabredecek. 

Hayranım her işi sanat işler gibi işleyerek ince ince sakin yapan insanlara. 

Yemek mi hazırlanacak. Beş dk da 3 -4 çeşit olacak illaki. Niye 3 -4 çeşit yani. Sakin sakin tek çeşit hazırla muhabbetle ye.  Muhabbet olduktan sonra bir kuru lokma ile de doyar insan. 


Bu yaşta teyze çay ikram ediyorsa edecek lafı vardır. Paylaşmalı yılların birikimini. Süs püs yok, muhabbet var. Ben olsam süslü çay tabağı, şekerlik kullanırım. Onları hazırlarken de muhabbet uçar gider. 
Bu teyzenin karşısında ruhu doyar insanın. 
Göz mideden önce doyar diyorlar. İlave ediyorum ruh ikisinden de önce doyar. 


Yün eğirmek zor iştir, sabır ister, maharet ister. Biz sabredemeyiz hemen tuhafiyeden üzerine organik yazanı alıveririz. Yazılanın doğruluğuna değinmeden o  ipi eğirmek yerine daha faydalı ne yaparım diye düşünüyorum. Madem uğraşmıyorum vaktim bana kaldı, faydalı bir şey yapmalıyım. 
Hoş yün eğirsem patik dokuyacak değilim ya. 


Rahmetli babannem dokurdu. 5 şiş ile çoraplar, patikler. Babaannem daimi kalacakmış gibi onca torundan birimiz öğrenmedik.
 Biz patik dokumayı bilmiyoruz, torunlarımız patik nedir bilmeyecek, yünün kaynağını bilmediği gibi. 
Yorganlar diktirilirdi. Saten yüzlü desen desen. Üstüne nevresim geçirilecek denmez güzel güzel işlenirdi. Neden çünkü kişinin hayta verdiği önemi gösterir. 
Herşey  basitleşti. Düşünüyorum da en son neyi ne zaman özenerek yapmışım?
Hiç bir şeyi.
Bir silkelensem tozlar arasından  bir şey çıkar mı?
Bu arada resimler pinterestten dememe gerek yok di mi?

8 yorum:

  1. Ninem aklıma geldi Allah rahmet etsin.
    Eğirdiği yunu karma karışık ederdik sonra bir güzel sopa yerdik ne günlerdi ..
    Kalemine yureğine sağlık Sayenizde çocukluğuma gittim

    YanıtlaSil
  2. Nerede o eski sicak günler o tatli muhabbetler ,yazi beni Beni eskilere götürdü, fotolarda,anneannem aklima geldi cok severdim onu,bana cennet arkadasim derdi,(mekani cennet olsun)birgün olsun beni dövüp kizdigini hatirlamam,insanda bukadar sabirmi olur ,eskilerde vardi iste.anlayis vardi saygi vardi, Ama simdi sûnilik yapmaciklik var,ikiypzlülük meslek olmus, Allah hayr etsin sonumuzu..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sabır kelimesi çooook eskilerde kaldi maalesef:(

      Sil
  3. ne güzel yazmışsınız yine, elinize sağlık, resimlere de bayıldım, keşke patik örmeyi bilseydim..:)) sevgileR:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende bilmiyorum. 5 adet şişle zor bir şey sanki.

      Sil

Sizden alalım bir fikir....