Oscar Wilde'nin Son Vasiyeti - Peter Ackroyd

Bir sahaf kitabı ile karşınızdayım. 

Beyoğlu sahaflardan bilinçli olmadan aldığım bir kitap. Aldıktan sonra neden aldım ki dedim. Biyografi severim ama yazar kimdir, neler yazar, tarzı nasıldır bilmiyordum. 

Son dönemde bir kaç kitap okumaya çalışıp yarım bırakınca severek aldığım kitaplardan soğumayayım dedim ve bu kitaba başladım. En azından okuyamazsam tanıdığım sevdiğim bir yazara haksızlık etmemiş olurum düşüncesi ile. 

Kitap / yazar beni fena bozdu. '' sen beni beş dakikada harcanacak kitap sandın ama değilim'' dedi. 

Kitabın dili güzel. Yazarın bencilliği, tuhaf kişiliği çok güzel aktarılmış. Hatta kitabı Oscar Wilde'nin kendisinin yazdığını bile itiraf edebilirim. Dil olarak o kadar benziyor yani.

Yazarın sürgün yıllarında parasız pulsuz, kendini beğenmiş, insanlara tepeden bakan, birazda sapkın yalnız günlerini birlikte yaşıyoruz.

Her satırın altını çizmediysemde pek çoğunun altını çizdim. 

Kitabı beğendiğim diye bir çırpıda okuduğumu düşünmeyin. Ağır aksak günde en az 10 sayfa okuyarak bitirdim.
Kitabın sonlarına doğru edebi bir dil olmaktan çıkıp günlük moduna geçiyor.  Mahkeme süreçleride sıkıcı idi. Aslında sıkıcı bulma sebebim oğlancılıktı.
Yazara göre eserlerindeki başarı çift kişilikten geçiyor.  Bu konuda yorum yapmayacağım,  daha doğrusu güzel şeyler yazamayacağım. O yüzden bu kısmı es geçiyorum.

Yazara ölmeden önce çağının sanat dünyasını yazması öneriliyor,  kendisi yazma geregi duymuyor çünkü kimseyi beğenmiyor.
Ne kibir ama! Beğenilme sebebide buradan geliyor galiba. Ah kendi ile çelişen Acemi blogger.

Fırsatınız olursa okumanızı tavsiye ederim. 

Bu arada yazarın başka kitaplarını okuyan var mı? Netten baktım pek çok kitabı var. Birini veya bir kaçını okumak isterim ama hangi kitap?