Yazacak çok şey var aslında, tek sorun nereden başlasam?
Bir ay önce tebdil-i mekan yapıp köye gitmiştim. 15 -20 gün oldu döneli. Bir ara oturup neler yapmışım yazmak istiyorum ama yazma moduna giremedim.
Tatil güzel geçmedi mi acaba diyorum? ''Yoo'' diyor iç sesim.
Aradığım şey sakinlikti, fazla sakin geçti tatil. Demek ki benim derdim sakinlik değil, ne istediğini bilememekmiş.
Zorla oturdum yazıyorum madem, ilk okul günlükleri gibi tutacağım notumu.
Sevgili günlük.
Berbat bir yolculukla köyden dönüş yaptım. Döndüm iki gün hiç bir şey yapmadan uyudum. Tam kendime geldim dedim, iki gün eğitim için Gebze'ye gittim geldim.
Aa ben bir ara Gebze Koop' a nasıl binilir yazacaktım. Uzun uzun yazmayacağım. Tek bilmeniz gereken Esenler otogar içinden kalkmıyor. Otagar önünde sorun göstersinler. Aman kaldırımları kullanmayın derim. Mikrop kaparsınız, yurdumun insanından tiksinirsiniz mazallah.
Detay girmeme gerek yok siz anladınız.
Efendim işime yarar diye iki adet sertifika alayım dedim. Sertifikalar geldikten sonra pişman oldum. Ne işime yarayacak şimdi dedim. Daha doğrusu kardeşim hevesimi kırdı.
Kendince haklıdır da.
Bu satırları yazarken neye ihtiyacımın olduğunu anladım.
Pozitif insanlara ihtiyacım varmış.
Bu konuda yazacak o kadar çok şeyim var ki kırıcı olmaktan korkuyorum. Kendimi üzmemek için çevremdekileri üzüyorum. Bana olumsuz cümle kuran yada tavır alan kişilere ben bir kaç misli ile cevap veriyorum. Galiba kendimi korumak için geliştirdiğim saçma bir kalkan.
Halbuki kırılmama sebep olan kişileri bir daha görmeyeceğim bile. Sadece aynı kırgınlıkları yaşamamak için fazla tedbirliyim.
Taslaklara bakıyorum nisan ayından bu yana bu konuda bir kaç yazı yazmış bırakmışım.
Yazsam rahatlar mıyım bilemiyorum.
Kişilik sahibi olmadan makam sahibi olanlar! hepinizden tiksiniyorum.
Kendi saçma takıntılarınızla çevrenizdekilerin yaşam enerjilerini alıyorsunuz farkında değilsiniz.
O kadar çoksunuz ki. Biz mi size benzemeliyiz, yoksa görmemezlikten mi gelmeliyiz bilemiyorum.
Sadece huzur istiyorum.
Sadece insan olduğum için değerli hissetmek istiyorum.
Çok mu şey istiyorum?
insanın en büyük düşmanı yine insanken insan insan haricinde herşeyden korkuyor, ilginç. bir huzur vermiyorlar , dertlerini çözebilsek keşke
YanıtlaSilInsan harici korkum var mı? Yok galiba. En büyük korkum kalabalıkta yalnız kalmak. Çoğu zaman bunu istesemde kalabalık güven veriyor galiba.
Silkişilik sahibi olmadan makam sahibi olanlara saygılar:)
YanıtlaSil:)
SilŞu ara herkes nasıl da aynı? Halbuki bu ruh halleri için ilkbahar sendromu yaftası yapıştırılmaz mıydı?
YanıtlaSilO kadar haklısın ki, insan lazım evet ama enerji emen değil, tabiki yalandan bi pozitiflik değil kastım ama en azından hevesini kırmayayım düşüncesi ile düşünen, ince insanlar lazım..
sıkıntın en kısa zamanda geçer umarım..
Palyaşınca azalıyor galiba yada topluma karışıp umursamama kısmını mı seçsem.
YanıtlaSilKişilik sahibi olmadan makam sahibi olanlar! Ne güzel bir cümledir 5 yıllık iş hayatımı anlatıyor resmen ne yazık ki iş hayatında çıkıyor böyleleri insanın karşısına en azından benim.Yıllardır bu sözü aramışım da bulamamışım gibi . Teşekkürler.. en sevdiğin kuzenin :)
YanıtlaSilEn sevdiğim kuzenim :) Bazen insan mutlu değilse ortamdan uzaklaşması diyorum, bazende kalıp mücadele etmeli. Yani ne istediğimi bende bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa bazı insanları gereğinden fazla önemsediğimiz.
Silpozitif kişilik şart hayatımızda :)
YanıtlaSilKesinlikle, pozitif kişilik hem bizim için hem çevreniz için şart.
Sil