Bir pazar günü

 Bir pazarımızı müzelere ayırmaya karar verdik. 

Yola çıkarken aklımızda Medeniyetler Müzesi, Kelime Müzesi ve Erimtan Arkeloji Müzesi vardı. 

Daha önce kaleye çıkarken park sorunu olduğunu gördüğümüz için kaleye pek yaklaşmadan Hisar Kasrı'nın hemen altına araç parkı yaptık. Yürüyüp yorulunca müzenin hemen altındaki sokakta boş bir otopark keşfettik. Arada 5 lirada fark var, daha uzuz olması değil ama yakın olması cazip geldi. Artık öğrendik bir sonrakine yakına park edeceğiz. 

Daha Hisar parkını yürürken yoruldum. O kadar yoruldum ki park duvarına oturdum dinlendim. Otururken ''Dur bi bakalım karşıdaki bine neymiş, sonra müzeye gideriz'' diyerek ilk bahçeye saptık, meğerse aradığımız müzeymiş. 

Anadolu Medeniyetleri Müzesi

Anadolu Medeniyetleri müzesine müze kartı ile giriş yaptık. Müze çok güzeldi, detaylar güzeldi. Broşür yoktu onun yerine müze mağazasından 250  liraya çok güzel tanıtım kitapları var. 

İlerde zengin olursam tam olarak bu tarz, müze mağazasında satılan ürünlerin üretimini yapıp satmak isterim. 

Müzeyi gezerken az biraz dinlendik baktık ki  Türk Pusat Müzesi hemen yanı başında  oraya da gidelim dedik. 

Türk Pusat Müzesi

Müze kapalı hemen yanında kafe var oradan bilet alınacak diye yazı vardı. Gittik sorduk bilet 50  tl, su 10 tl.

100 lira verip bilet alacağımızı sandık ama yok. ''Bilet vermiyor musunuz ? '' dedim ''gerek yok,  geçeceğiz şimdi'' dedi. Bir beyefendi eşliğinde giriş yaptık. Küçük bir müze güzel de anlatılıyor. Memnun bir şekilde çıktık. Hemen çıkışta Kelime Müzesine Girdik ''giriş almıyoruz '' dediler. Şermin Yaşar daha önce paylaşmıştı. Alan küçük sınırlama olacak diye. 

Erimtan Arkeloji Müzesi

Oradan Erimtan Arkeloji Müzesine gittik. Yetişkin 40 lira, öğrenci 25 lira. Bir önceki müzede 50 lira ücret ödeyip küçük bir yere girince ben öğrenciyim dedim. AÖF kaydına dünyanın parasını vermişim bir işe yarasın di mi :) 

Bu müzede de bilet verilmedi. İlk defa yakaya etiket yapıştırıldığını gördüm. 65 tl ye iki bilet aldık, normal alışveriş fişi aldık. 

Ara Güler sergisinin bitmesine iki gün kala harika bir sergiyi de görmüş olduk. Müzeyi de beğendim. 

Kafenin çok güzel bir manzarası vardı. 

Rahmi Koç Müzesi 

Rahmi koç müzesinin biletleri  yetişkin 70 tl, öğrenci 35 tl. Nasıl oldu ise üçüncü müzede ''müze kardeşliğini '' sormuş oldum. 

''Biletiniz  var mı ? '' dediler, 

'' yok ama etiket var. '' 

''olmaz ''

'' o olmazsa fiş var. ''  

'' Etikette,  fişte olmaz, standart müze biletinizi göstermeniz gerek'' dediler. 

İki müzede bize bilet vermedi. Biri fiş bile vermedi. Normalde müzeleri beğendim ama bilet vermemiş olmaları beni üzdü. Madem böyle bir sistem var neden bilet yok. 

Rahmi Koç Müzesine gelene kadar çok yorulmuştuk başka bir gün gelelim diye geri dönecektik. İyiki dönmedik tam eşime hitap eden bir müze. 

Alan büyük, çeşit bol ve güzel sergilenmiş. 

Günü dört müze ile kapattık. Çok yorulduk elimize telefon aldık ki sadece 4900 adım atmışım. Bunca yorgunluğa en az 10 000 adım olmalıydın. Her bir müze ayrı güzeldi. Sadece Pusat Müzesi pahalı geldi. Kelime Müzesine arkadaş  davet etmişti. Ben kuzenimi bekliyorum onunla gideceğim dedim. Baktım ikisi ile de plan yapamıyorum en iyisi ben gideyim dedim ama olmadı. 

Broşür ve harita seven biri olarak eksik buldum müzeleri. Eskiden daha çok broşür olurdu. Kağıt zammından sonra mı broşürler azaldı, İstanbul Ankara farkı mı bilemedim. 

Pandemiden önce matbaa sektöründe çalışıyordum. ''Eskiden herkes takvim, imsakiye bastırırdı. Kağıt çok zamlandı kimse bastırmaz oldu.'' demiştirler. 

Gerçek budur muhtemelen, her şey çok pahalandı. Ben de salonum kadar müzeye 2x50 lira verdim diye üzülüyorum. 

Özet yapmak gerekirse siz siz olun müzeden  biletinizi alın diğer müzede indirim yaptırın. Hiç bir yerde indirim oranını görmedik. Giden olursa bilgi versin. Üzülmeye değecek bir miktar mı?

Esenkalın.