Tercihler, istekler

İnsanoğlu ne tuhaf varlık istekleri bitmiyor

yada ne istediğini bilemiyor. 

Günlerce bir elbise için sayıklar, ondan vazgeçer ceket ister. Sonra ondan da vazgeçer ''hayat çok sıkıcı günler monoton'' der. Ardından dişim çürüyor diye sayıklar, diş doktoru dişlerini gayet sağlam olduğunu söyler gönderir. 

Şımarık nefis menmun kalmaz. Ay dişlerimi temizledi ama diş etlerimi mahvetti.

 Hep şikayet, hep şikayet.

Her zaman şükreden bir kul olduğumu düşünürdüm demek ki değilmişim. 

Dün elimi minibüs kapısına sıkıştırınca isteklerimin hepsinin boş olduğunu sağlık olmadıkça hiç bir şeyin önemli olmadığını gördüm. 

Ben istiyorsam bir anda aklımdan çıkıverdi, can sıkıntısı mı? O ne ki.

 Çok şükür kırılma yok, birkaç dikiş sadece.

Ablam bu tarz yerlere (hastanelere) gitmeyelim, insanın morali bozuluyor dese de halime şükretmek için iyi bir gözlem yeri oldu benim için. 

İlk başta meraklı insanlar sinir olsam da 1 saat bekledikten sonra dikiş işlemine geçilmiş olması sinirlerimi bozdu. Biraz kızdım trip attım sağa sola, sonra kendimden utandım. 

Aslında yaram çok büyük değil dikiş öncesi bu şekilde. 

On gün sonra dikişlerim alınacak. 

Şimdilik iyiyim. 

Durmunuza şükretmeniz için benim gibi kaza geçirmenize gerek yok. Çok klişe ama evimizin olması, suyumuzun olması (su benim için çok önemli, elektirik ve doğalgazdan daha elzem), anne babamızın ailemizin sağ ve sağlıklı olması şükretmek için yeterde artar. 

Minik bir yara bir an düşüncelerimizi değiştiriveriyor.

Esenkalın efendim.

 Bu arada yarın ALES sınavım var, dua ederseniz sevinirim :)