Side

 Side'yi anlatmaya nereden başlasam bilemedim. Çok güzel, ucu bucağı yok. 

Antik kentleri oldum olası sevmişimdir. Side gördüğüm en büyük yer galiba. Girişten araçla çarşıya yakın bir yere bırakıldık. Yürüye yürüye girişe döndük. Arada görmediğimiz yerler kaldı mı acaba diye düşünüyor insan. Gezerken harita ile gezmek en mantıklısı. 

Çarşı, tiyatro, Apollon tapınağı, müzede sergilenen eserler. Her biri ayrı güzel. 

Müze gezmeyi hep sevmişimdir. Yıllar önce Amasra müzesine gitmiştim. Sergilenen paralarının daha iyi görebilmesi için merceklerden bir sistem yapılmıştı. Paraları tek tek incelerken çok heyecanlanmıştım. 

Side'yi gezerken de aynı heyecanı yaşadım. Yeni yerler görmek, gördüklerine şaşırmak. Şaşırmak, takdir etmek, az biraz hayret etmek. 

Nasıl güzel bir plandır, nasıl sağlam bir yapıdır da asırlar sonrasında bile gezilip görülebiliyor.

Aynı gün Manavgat şelalesine de gittik. 

Resimlerini videolarını görmüş olsam da kendini görmek ayrı bir şey. 

Rabbim ne güzel şeyler yaratmışsın öyle. Şelaleye hayran kalarak en yakın antik kente yola çıktık. Lyrbe antik kentine giderken yol üstünde tarihi köprü ve yazıtı mevcut olmayan kalıntılardan geçtik. 

 Yangınları haberlerden takip ediyorduk ama yerinde görmek çok üzücü. Gözünün alabildiği tüm dağlar kül olmuş. O hali ile beğendiğimi düşünürsek yeşil halini görünce ayrı mest olurdum herhalde. 

Nasıl yapılmış, neler yaşanmış düşünmeden edemiyor insan. 

Paylaşırım diye bolca manzara resmi çekmiştim ama fotolar yok. Üç tane flaş belleğe baktım hiç birinde yok. Düğün dernek, köye git gel derken hangi foto nereye kaydedildi karıştı. Telefonlarda da foto bırakmadım. Hiç beklemediğim bir anda başka bir dosyanın içinden çıkar inşallah.