Sınırın güneyinde güneşin batısında

Haruki Marakami'nin  okuduğum ilk  kitabı. Güzel bir dil etkileyici bir hikaye demek isterdim  ama değil. Korkunç desem yeri. Allah dan kitap hakkında övgü duymadım gerçekten çok kızardım.

Yeni romanlarla neden aran yok?

Galiba hayal kırıklığına uğrayacağımdan korkuyorum. Beş para etmeyen romanları okuyunca boşa vakit harcadığımı hissediyorum. Her zaman böyle değildim aslında. Önceleri bol bol zamanım vardı, işe yaramadığını düşündüğüm romanları bana bir şeyler katar diye okurdum yine de. Şimdi daha farklı. Yaşlanıyorum galiba.

Bu cümleler yola çıkarak Faust'a  başladım.

İster Türk ister Dünya klasikleri olsun her zaman severek okumuşumdur (birkaç istisna var). Faust'u okumak için neden bu kadar geciktim bende bilmiyorum. Oldukca etkiliyeci, her bir satırının altı çizilecek türden. Her şeyi  not alamayacağım için bir iki satırı sizinle paylaşmak istiyorum.

Çok heyecan, az mantık, hayali sahneler ... işte kalabalığı bir arada tutmanın yolu

Bir fidan tomurcuklarını çatlatırsa, bahçıvan onun meyve vereceğini pekala bilir.

Kedi fareyi kovalamaktan ne kadar zevk alırsa, bende imanlı alimlerle uğraşmaktan öyle zevk alırım.

Eğer ağzından çıkan sözler ruhunuzun derinliklerinden fışkırmıyor ise; dinleyicilerin kalplerine tesir edemezsin.

Avcı bulanık suyu, kurt ise puslu havayı sever...

Kolay elde edile şeyin kıymeti de o nisbette düşüktür

Üstümüzde ki gök, altımızdaki yer, milyonlarca canlı türü tesadüfün eseri olabilir mi? Aklımızda, kalbimizde, duygularımızla her an yaratıcımızı hissettiğimiz halde,  hangimiz '' ben O'na inanmıyorum'' demeye cüret edebilir.

Kızlar evleneceği erkeğin dindar olup olmadığını çok merek eder. Sebebini söyleyeyim mi '' eğer Allah'a itaat ediyorsa, bana da itaat eder'' diye düşünürler.

Benden bu kadar, kitabı okuyunca eminin daha güzel sizi karşılayacak.